(พระราชหัตถเลขา ร.ส๗) คือ
- มาจาก พระราชหัตถเลขาประพาสชวา ร. ๗
- พร พอน น. คำแสดงความปรารถนาให้ประสบสิ่งที่เป็นสิริมงคล เช่น ให้พร ถวายพระพร, สิ่งที่ขอเลือกเอาตามประสงค์ เช่น ขอพร. ( ป. วร).
- พระ พฺระ น. คำใช้แทนชื่อเรียกภิกษุสงฆ์ เช่น วัดนี้มีพระกี่องค์ พระลงโบสถ์, พระพุทธรูป เช่น ชักพระ ไหว้พระในโบสถ์, พระพุทธเจ้า หรือ
- พระราชหัตถเลขา n. จดหมาย (ใช้กับพระมหากษัตริย์) ชื่อพ้อง: จดหมาย ตัวอย่างการใช้: รัชกาลที่ 5 ทรงมีพระราชนิพนธ์เกี่ยวกับขนมธรรมเนียมประเพณีต่างๆ
- ระ ก. กระทบเรียดไป เช่น เอาไม้ระรั้วสังกะสี.
- รา ๑ น. ไม้ที่กระหนาบอยู่ใต้ท้องพรึงรับพื้นเรือนเพื่อไม่ให้พื้นอ่อน อยู่ระหว่างรอด; ไม้จีมเสาที่ปากหลุมซึ่งยังไม่ได้กลบดินเพื่อกันไม่ให้โอนเอน
- ราช ๑ ราด, ราดชะ- น. พระเจ้าแผ่นดิน, พญา (ใช้แก่สัตว์) เช่น นาคราช คือ พญานาค สีหราช คือ พญาราชสีห์, คำนี้มักใช้ประกอบกับคำอื่น,
- ราชหัตถเลขา ราดชะหัดถะเลขา ( ราชา ) น. จดหมาย (ใช้แก่พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว สมเด็จพระบรมราชินีนาถ สมเด็จพระบรมราชินี และพระบรมราชวงศ์ชั้นสูง) ใช้ว่า
- หัต ก. ทำลาย. ( ป. , ส. หต).
- หัตถ หัดถะ-, หัด น. มือ; ศอกหนึ่ง; งวงช้าง. ( ป. ; ส. หสฺต).
- เลข เลก น. สัญลักษณ์ที่ใช้แทนจำนวนจริง; วิชาคำนวณ.
- เลขา น. ลาย, รอยเขียน, ตัวอักษร, การเขียน. ว. งามดังเขียน. ( ป. , ส. ).
- ขา ๑ น. อวัยวะตั้งแต่ตะโพกถึงข้อเท้า สำหรับยันกายและเดินเป็นต้น (ไทยถิ่นอื่น ขา หมายความตั้งแต่ตะโพกถึงเข่า);
- ร. ราชการ
- (พระราชหัตถเลขา ครั้งที่ ๕) มาจาก หนังสือพระราชหัตถเลขาในพระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว รวมครั้งที่ ๕ ฉบับราชบัณฑิตยสภา พ.ศ. ๒๔๖๙
- พระราชหฤทัย ใจ